Nie były to jedynie słowa. Życie Prymasa Tysiąclecia było – jak sam podkreślał – jednym Wielkim Piątkiem. W doświadczeniach, jakie go spotykały, nie poddał się i nigdy nie stracił nadziei. Zaznaczał, że krzyż jest oddaniem siebie, by uratować brata. Krzyż jest otwarciem serca, aby z nim chodzić po tej ziemi w duchu oddania się braciom. Jest odkupieniem, wyzwoleniem, światłością i promieniem.
Prymas przypominał, że nie ma radości bez krzyża na tej ziemi, bez męki, trudu i cierpienia. „Wszędzie, gdzie na drodze krzyża staje przykazanie Boże, wszędzie może być męka. Ciężko jest być wiernym Bożym przykazaniom, ale wierność jest nagradzana bardzo rychło wielką radością. Zachowane przykazanie krzyż zmienia w radość, a pogwałcone przykazanie mnoży krzyże, mnoży mękę” – mówił w 1957 r. Czy krzyż jest tragedią? Nie! Krzyż jest nadzieją i zwycięstwem miłości.
Pomóż w rozwoju naszego portalu