Przedstawiając poruszaną wczoraj tematykę dyrektor Biura Prasowego Stolicy Apostolskiej, ks. Federico Lombardi zaznaczył, że w auli synodalnej wskazano, iż elementem istotnym rodziny jest powołanie do służenia życiu ludzkiemu. Zachęcono wiernych, by pogłębili swoją znajomość encykliki papieża Pawła VI "Humanae vitae". Pozwoli to na lepsze zrozumienie stosowania metod naturalnych regulacji poczęć oraz nieakceptowania antykoncepcji. Zjednoczenie i prokreacja są nierozdzielnymi aspektami aktu małżeńskiego - zaznaczono. Zdecydowanie odrzucono manipulację genetyczną i kriokonserwację embrionów.

Wielokrotnie wskazywano na presję wywieraną przez niektóre kraje czy organizacje międzynarodowe, zwłaszcza w kontekście Afryki, by pewne koncepcje (w tym aborcję i związki homoseksualne) uznać za "prawa człowieka" i na wiązanie ich przyjęcia z pomocą materialną. Zwrócono również uwagę, że takie wyrażenia jak "prawo do zdrowia seksualnego i reprodukcyjnego" nie mają precyzyjnej definicji w prawie międzynarodowym. Są tam bowiem zawarte elementy sprzeczne, jak zdecydowane potępienie przymusowej aborcji i propagowanie "bezpiecznej aborcji", czy też ochrona macierzyństwa i promocja antykoncepcji. Chociaż nie są to prawa obowiązujące, to jednak ich promowanie jest groźne, ponieważ może mieć wpływ na interpretację innych norm, zwłaszcza w zakresie zwalczania dyskryminacji kobiet - mówili ojcowie synodalni.

Poruszano też wczoraj kwestię właściwego przygotowania do małżeństwa, by nie było jedynie wydarzeniem społecznymi i prawnym, ale przede wszystkim religijnym i duchowym, sakramentem. Konieczne jest także lepsze przygotowanie kapłanów do duszpasterstwa rodzin.

Innym tematem były kwestie migracyjne. Zaapelowano do poszczególnych państw, by sprzyjały łączeniu rodzin, tym bardziej, że ułatwia to z kolei integrację w nowym społeczeństwie.

Podczas godziny poświęconej na swobodną wymianę opinii między 18.00 a 19.00 pojawiły się zwłaszcza trzy tematy. Mówiono o szacunku dla rozwiedzionych, żyjących w nowych związkach, w tym potrzeby drogi pokutnej, której towarzyszyłaby także refleksja nad rozwiedzionymi, którzy pozostali sami, często cierpiącymi w milczeniu, na marginesie życia społecznego. Po drugie podkreślono potrzebę ochrony dzieci małżonków rozwiedzionych, w tym ułatwienia im uwolnienia się od ciążących na nich skutków psychologicznych rozwodu rodziców. W tym kontekście zauważono, że odpowiednie duszpasterstwo dzieci często może zbliżyć ich rodziców do Kościoła. Ponadto mówiono o znaczeniu relacji między rodziną a edukacją dzieci, ze szczególnym uwzględnieniem prawa rodziców do wyboru najbardziej odpowiedniej edukacji dla swoich dzieci, tak aby mogły one otrzymać wykształcenie wysokiej jakości.