Reklama

Niedziela Świdnicka

Odeszła Pani z „małego kościółka”

Śp. Łucja Radzanowska

Tomasz Pluta

Śp. Łucja Radzanowska

Mało kto kojarzy nazwisko tej filigranowej starszej kobiety, mimo że jako kustosz opiekowała się najstarszym kościołem w mieście przez ponad 60 lat. Jak żyła tak zgasła, pokornie i cicho. 30 lipca br. o godz.14 zmarła 97-letnia Łucja Radzanowska. 3 sierpnia o godz. 12 w sanktuarium Matki Bożej Bolesnej w Wałbrzychu odprawiono Mszę św. w intencji zmarłej, po której odprowadzono trumnę w kondukcie żałobnym na cmentarz parafialny przy ul. Przemysłowej

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Do Wałbrzycha pani Łucja przywędrowała z Poznania. Był rok 1949. Wyszła za mąż, ale nie doczekali się z mężem potomstwa. W 1987 r. owdowiała i od tamtej chwili była sama.

O sobie

Reklama

– Z kościółkiem wszystko zaczęło się w 1961 r., wcześniej opiekowała się nim Niemka Marta, a ja jej pomagałam. Kiedy więc już nie miała sił, przejęłam obowiązki. Wkrótce Niemcy wyjechali. Prawda jest taka, że nie było komu tego robić – opowiadała mi przed laty pani Łucja. – Ten kościółek to dla mnie mój dom. Ile razy tak bywało, że tam sprzątnęłam i sił brakowało, wtedy po wszystko stało się również w kolejkach i na to też brakowało sił, tak sobie wtedy siadałam w ławeczce i mówiłam: „Tobie, Matko, zrobiłam, a ja mam w domu nie posprzątane, ale jak mi pomożesz, to dam radę”. I zrobiłam, bo mi Matka pomogła. Siły dodawała, jednym słowem, to jest Matka… Ona trzyma. Jest trudno mi odejść, ciężko jest, bo i lata i siły nie te, coś, co kiedyś zajmowało mi dziesięć minut, dzisiaj zajmuje dwadzieścia, a nawet trzydzieści minut. Ten kościółek to mnie trzyma, już nieraz myślałam, jest mi trochę ciężko, chyba trzeba zostawić… trzyma, po prostu trzyma. I tak sobie myślę, że o to, by zostać, modli się nasz proboszcz [ówczesny proboszcz parafii Świętych Aniołów Stróżów ks. prał. Bogusław Wermiński – przyp. Autora]. Matka trzyma, ile to miałam zmartwień, kłopotów i Ona zawsze pomogła, i pomaga zawsze. Każdego dnia jestem w kościółku, kilka razy na dzień doglądam. Kiedy było ciężko, zamykałam się w kościółku, jak już dzień się kończył, i modliłam się, a ta modlitwa, to była rozmowa z Matką, prawdziwa rozmowa z najukochańszą Matką. Czasami godzinami zawsze mi pomagała. Zawsze wysłuchała – z ufnością stwierdzała. Nie myślałam, że po śmierci męża będę tyle żyła, a tu już tyle lat. Mąż jak żył, to mi pomagał. Jak jeszcze nie było wody w kościółku, a odbywały się tam lekcje religii dla dzieci, to przynosił mi wodę w wiaderkach. Czasami jak było błoto na ulicy, to dzieciaki to wszystko wnosiły, to potrzeba było trzydzieści i nawet więcej wiader. Myłam i sprzątałam górę (na chórze) i dół, od godz. 6.30 do 12.30. Mąż jak wracał z pracy, wszystko już było gotowe, kościółek posprzątany i w domu czekał obiad – wspominała wymagające obowiązki.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

We wspomnieniach

– Panią Łucję poznałem prawie 40 lat temu – wspomina Andrzej z Wałbrzycha. – Jako mały, 6-letni, ministrant i to, że ja pamiętam panią Łucję, nie stanowi niczego wyjątkowego, ale to, że pani Łucja pamiętała nas, ministrantów, dzisiaj dorosłych mężczyzn, po imieniu i to bezbłędnie, to jest coś.

Reklama

– Miała swoje ulubione miejsce, zawsze siadała w ławeczce najbliższej zakrystii – wspomina Tomasz, również kiedyś ministrant. – Wszyscy się przyzwyczaili, że to miejsce jest dla pani Łucji, nawet jak kościółek się zapełniał, to miejsce pozostawiali wolne. Pani Łucja kiedy już przypilnowała wszystkich spraw, wychodziła z zakrystii i klękała w ławeczce, modląc się z innymi. Mieszkała blisko kościółka, z okna spoglądała troskliwie na „swój drugi dom”. Żyła bardzo skromnie, nigdy jednak się nie uskarżała, zawsze widziała dobro w drugim człowieku. Kiedyś idąc ulicami naszego miasta, jakiś młody mężczyzna wyrwał jej torbę z zakupami, w środku była kostka margaryny i pół bochenka chleba. Kiedy pytałem ją o tę sytuację, z zatroskaniem wyraziła opinię, że to pewnie jakiś pogubiony człowiek, może bardziej potrzebował tego chleba niż ona. Przyznała, że się bardzo wystraszyła, o mało co nie przewróciła. Niestety, takich sytuacji bywało więcej, w kościółku młoda kobieta, bardzo agresywna, być może pod wpływem jakiś środków, popchnęła panią Łucję, przewracając ją dotkliwie. I w tej sytuacji Łucja broniła młodej kobiety. Bardzo lubiła młodzież, a młodzi garnęli się do niej. Życiowym doświadczeniem, pogodą ducha, pokorą i radością potrafiła, zupełnie nieświadomie, imponować młodym. Nikt nie pamięta, by krzyczała, denerwowała się. Wykonywała swoje obowiązki z niezwykłym oddaniem i pieczołowitością. Dbała, by zawsze przy cudownej figurze na ołtarzu były świeże kwiaty, czysty biały obrus, zapalone świece na czas. Ze swojego życia uczyniła konkretną służbę, opiekę nad kościółkiem. Wszystkie swoje siły i umiejętności poświęcała Matce Bożej. Była bardzo oczytana, śledziła z uwagą sprawy Polski, w sposób wyważony wypowiadała się o ludziach, polityce.

Pamiętała dobre czasy przedwojenne. Pytana kiedyś o to, kiedy się urodziła, kazała samemu wyliczyć, mówiąc: „Mam sześć miesięcy i jeden dzień więcej od naszej wolnej Polski”. Dobrze pamiętała czasy przed II wojną światową. Ojciec był poznańskim przedsiębiorcą, dzieciństwo miała szczęśliwe. Wszystko to, oczywiście, przerwała wojna. Pani Łucja dla wielu ludzi była wielkim oparciem, żywym świadectwem życia w pełnym zaufaniu Bogu i Matce Bożej.

– Jako mali chłopcy, później dorastający mężczyźni, jeszcze później ojcowie i dziadkowie, zauważaliśmy, że pani Łucja jest wciąż taka sama. Wierna temu, co nam przekazywała podczas ministranckiej służby. Przyprowadzaliśmy do niej nasze dzieci i wnuki, bardzo lubiła te spotkania. Imponowała swoją sumiennością i pracowitością, nie tylko dbała o materialny wymiar kościółka, ale również ten duchowy, oprowadzając turystów, czy to z Polski, czy też często z Niemiec.

Kochana babcia

Pani Łucja swobodnie posługiwała się językiem niemieckim – zawsze dbała, aby te wizyty odbywały się w duchowej atmosferze. Jednak najbardziej lubiła spędzać czas z młodymi.

Reklama

– Lubię młodych, choć człowiek jest już stary, ale lubię z nimi pobyć godzinę dwie, lubię być z młodymi, bo człowiek czuje się tak jakoś młodszy – wyjaśniała przed kilku laty. – Czasami mówią, że młodzież jest zła, nie ma złej młodzieży, jedynie źle wychowana, a kogo ja winię, te kochane babcie i dziadków, matki i ojców.

W czwartek 30 lipca o godz. 14 przestało bić serce pani Łucji, ale w wielu sercach będzie żyła nadal: „Dziękuję za Twoją miłość, dobroć, opiekę modlitewną. Za to, że swoje cierpienia ofiarowałaś za mnie. Za to, że uczyłaś mnie wiary, postawy wierności względem Boga, Maryi i Kościoła. To wszystko bym był prawdziwym i świętym księdzem, za to, że swoim życiem dałaś mi przykład życia dla Boga, Kościoła w samotności i cierpieniu. Kocham Cię jak własną babcię” – te słowa odczytane podczas pogrzebu napisał jeden z wielu wychowanków pani Łucji kl. Tomasz Kula z parafii Świętych Aniołów Stróżów, przebywający w tym czasie na pielgrzymce w Medjugorie.

Tak, pani Łucjo, dziękujemy Ci za miłość.

Podziel się:

Oceń:

2015-08-20 09:22

[ TEMATY ]

Wybrane dla Ciebie

Zmarł płk Marian Tomaszewski - żołnierz Armii Andersa, zdobywca Monte Casino

Marian Bronislaw Tomaszewski; Monte Cassino 2011

Beudin/Wikipedia

Marian Bronislaw Tomaszewski; Monte Cassino 2011

W Wielkiej Brytanii na Wieczną Wartę odszedł płk Marian Tomaszewski, sybirak, żołnierz 2 Korpusu, waleczny pancerniak 6 Pułku Dzieci Lwowskich, zdobywca Monte Cassino, Piedimonte, Ankony i Bolonii - poinformował w piątek na Twitterze szef UdSKiOR Jan Józef Kasprzyk.

Więcej ...

Bp Osial: czekamy na decyzję TK ws. zmniejszenia godzin lekcji religii w szkole

2025-06-12 15:56
Bp Wojciech Osial

Karol Porwich/Niedziela

Bp Wojciech Osial

Oczekujemy na decyzję Trybunał Konstytucyjnego w sprawie zmniejszenia godzin lekcji religii w szkole wprowadzoną w rozporządzeniu z 17 stycznia. Ufamy, że ten wyrok pojawi się jak najszybciej. Nie wykluczamy stosowania wszelkich działań, na które pozwala nam prawo, także w wymiarze międzynarodowym, aby bronić lekcji religii - powiedział bp Wojciech Osial, przewodniczący Komisji Wychowania Katolickiego KEP na spotkaniu z dziennikarzami po zakończeniu 401. zebrania plenarnego Episkpatu w Katowicach.

Więcej ...

Irlandia: ponad 10 tys. uczestników 40. Ogólnoirlandzkiego Zjazdu Różańcowego w Knock

2025-06-12 16:29

Karol Porwich/Niedziela

Ponad 10 000 pielgrzymów zebrało się w dniach 6-8 czerwca w irlandzkim narodowym sanktuarium maryjnym w Knock w jubileuszowym 40. Ogólnokrajowym Zjeździe Różańcowym. Od czasu pierwszego takiego spotkania w 1985 przyciąga ono coraz więcej uczestników. Zjazd tegoroczny obejmował konferencję młodzieżową oraz nocne czuwanie modlitewne w bazylice w uroczystość Zesłania Ducha Świętego.

Więcej ...

Reklama

Najpopularniejsze

Zmiany kapłanów 2025 r.

Kościół

Zmiany kapłanów 2025 r.

Święto Chrystusa Najwyższego i Wiecznego Kapłana

Polska

Święto Chrystusa Najwyższego i Wiecznego Kapłana

Na drodze do budowy ekspresówki stanęła kapliczka. Co...

W wolnej chwili

Na drodze do budowy ekspresówki stanęła kapliczka. Co...

Modlitwa to najpiękniejszy prezent, o którym często się...

Wiara

Modlitwa to najpiękniejszy prezent, o którym często się...

Spotkanie w Lednicy nagle przerwane! Służby ogłosiły...

Kościół

Spotkanie w Lednicy nagle przerwane! Służby ogłosiły...

Niedziela Zesłania Ducha Świętego w katedrze Notre Dame:...

Kościół

Niedziela Zesłania Ducha Świętego w katedrze Notre Dame:...

Komunikat w sprawie niektórych wypowiedzi medialnych ks....

Kościół

Komunikat w sprawie niektórych wypowiedzi medialnych ks....

#LudzkieSerceBoga: Poznaj Serce Jezusa, tak bliskie...

Kościół

#LudzkieSerceBoga: Poznaj Serce Jezusa, tak bliskie...

Matka Boża Częstochowska zatrzymana na granicy Unii...

Kościół

Matka Boża Częstochowska zatrzymana na granicy Unii...