„Wiara chrześcijańska to pewność zbawienia człowieka przez Miłość Bożą. Z miłości do człowieka Bóg przyjął naszą naturę, stał się człowiekiem, by po tym, gdy przez grzech pierworodny utraciliśmy możliwość życia na Jego podobieństwo dać ją nam ponownie" - napisał patriarcha Bartłomiej. W tym sensie święta Bożego Narodzenia stanowią także „sprzeciw wobec wypełniających świat napięć społecznych, przewartościowaniu, przemocy i niesprawiedliwości”, w którym „Dziecię Jezus jest uporczywie wykorzystywane przez różne siły”.

W bożonarodzeniowym orędziu patriarcha ekumeniczny kwestionuje też dwie stare doktryny chrystologiczne: nestorianizm i monofizytyzm, obecne również dziś w swojej aktualnej formule. Współczesny nestorianizm ma m.in. postać sekularyzacji, przesadnego podkreślania roli nauki, absolutnego kierowania się własnymi prawami przez ekonomię, pozbawiony kultury antropocentryzm i myślenie w kategoriach dobrobytu.

Z kolei „monofizytyzm” przejawia się obecnie w tendencjach demonizowania ciała, purytanizmie, braku poszanowania racjonalizmu, sztuki i kultury oraz w kwestionowaniu dialogu i odrzuceniu różnorodności. Jego szczególnie niebezpieczną formą w imię „jedynej i wyłącznej prawdy” jest fundamentalizm religijny „opierający się na absolutyzowaniu i odrzucaniu, powodujący przemoc i podziały”.

Kościoły prawosławne Konstantynopola, Aleksandrii, Antiochii, Rumunii, Bułgarii, Cypru, Grecji, Albanii i Finlandii obchodzą Boże Narodzenie 25 i 26 grudnia. Na początku XX wieku termin Bożego Narodzenia przyjęły według kalendarza gregoriańskiego z 1582 roku.

Inne Kościoły prawosławne, np. w Rosji i Serbii, stosują kalendarz juliański, według którego Boże Narodzenie przypada o 13 dni później: 6 stycznia Wigilia, Boże Narodzenie 7 stycznia.