„Marię Okońską spotkałem pierwszy raz na Jasnej Górze w 1945 r., kiedy „Ósemki” przybyły do nas po Powstaniu Warszawskim” - tak wspomina w rozmowie z „Niedzielą” o. Jerzy Tomziński, paulin, świadek życia Prymasa Tysiąclecia, Marię Okońską, zmarłą 6 maja w Częstochowie założycielkę Instytutu Prymasa Wyszyńskiego.
„Wtedy, w 1945 r., witałem ją masłem, a dzisiaj pożegnałem przy trumnie w kaplicy Matki Bożej. Tak moje życie zatoczyło wielkie koło” - mówi o. Tomziński.
Pomóż w rozwoju naszego portalu
Wspominając pierwsze spotkanie z Marią Okońską na Jasnej Górze o. Tomziński podkreśla, że „wszystko zaczęło się od rozmowy z Marią o Matce Bożej”.
O. Jerzy Tomziński wspomina czas, kiedy prymas Wyszyński był więziony. - Maria Okońska przybyła wówczas na Jasną Górę. Tutaj modliła się za prymasa. Wtedy też wiele rozmawialiśmy o Ślubach Jasnogórskich. Potem też spotykaliśmy się w Komańczy - wspomina były generał Zakonu Ojców Paulinów.
„Maria Okońska była największą apostołką Matki Bożej Jasnogórskiej. Również jej obecność przy kard. Wyszyńskim była niezwykle ważna” - kontynuuje o. Tomziński.
O. Tomziński podkreślił, że „Maria Okońska była wierna Prymasowi”. - Warto wiedzieć, że nadanie Maryi tytułu Matki Kościoła to była jej inicjatywa, którą podjął Prymas Wyszyński i Episkopat - mówi „Niedzieli” o. Tomziński.
Reklama
„Dwa dni przed jej śmiercią rozmawiałem z nią telefonicznie. Prosiła, bym był świętym zakonnikiem. Dzisiaj kard. Wyszyński i Marysia spotkali się w niebie”- zakończył wyraźnie wzruszony o. Tomziński.
O. Jerzy Tomziński urodził się 24 listopada 1918 r. w miejscowości Przystajń k. Częstochowy. Wstąpił do Zakonu Paulinów 5 sierpnia 1935 r. Święcenia kapłańskie otrzymał 16 kwietnia 1944 r. na Jasnej Górze z rąk bp. Teodora Kubiny. O. Tomziński ukończył studia z filozofii i teologii w Krakowie i Częstochowie, a następnie studiował prawo kanoniczne na Papieskim Uniwersytecie „Gregorianum” w Rzymie, uzyskując w 1962 r. tytuł doktor prawa kanonicznego. Przez wiele lat był współredaktorem Tygodnika Katolickiego „Niedziela”, miesięcznika „Jasna Góra”, korespondentem Katolickiej Agencji Informacyjnej i pallotyńskiego miesięcznika „Miejsca Święte”. W latach 1945-1948 był kustoszem sanktuarium jasnogórskiego, a w latach 1952-57 został wybrany na kolejne dwie kadencje przeorem Jasnej Góry. We współpracy z ówczesnym generałem Zakonu o. Alojzym Wrzalikiem utrzymywał ścisły kontakt z więzionym Prymasem kard. Stefanem Wyszyńskim.
Za przeorstwa o. Tomzińskiego, 26 sierpnia 1956 r. miały miejsce Jasnogórskie Śluby Narodu z udziałem milionowej rzeszy pielgrzymów. W latach 1957-63 o. Jerzy reprezentował Zakon Paulinów jako prokurator przy Stolicy Apostolskiej w Rzymie.
W latach 1963-75 pełnił najwyższy urząd w Zakonie - generała Zakonu Paulinów. Na zaproszenie papieża Pawła VI, jako generał paulinów, uczestniczył w obradach Soboru Watykańskiego II. W latach 1963-1993 o. Tomziński był członkiem Komisji Maryjnej Episkopatu Polski. Przygotowywał centralne uroczystości Tysiąclecia Chrztu Polski 3 maja 1966 r. na Jasnej Górze, połączonej z aktem oddania w Macierzyńską Niewolę za wolność Kościoła.
Biogram o. Jerzego Tomzińskiego za Biurem Prasowym Jasnej Góry
