W tej Bożej Mądrości
objawia się cały zamysł
Boga Stwórcy
wszelkiej rzeczy
i wszelkiego istnienia,
plany stworzenia Wszechświata
i powołania do życia
«synów ludzkich».

Ona jest «mistrzynią»
wszelkiego dzieła Bożego,
dając Bogu samemu
radość i satysfakcję
z tego, co stworzył,
a «było dobre»;
podobnie stając się dla ludzi
Nauczycielką życia
i ich Przewodniczką.
po drogach zbawienia.
Dzieła te wychwala Psalmista
wielbiąc Boga Mądrości
za wszystkie Jego stworzenia,
a najbardziej za człowieka,
którego nie tylko pięknie ukształtował,
dając mu pełnię własnego Oblicza:
«na swój obraz, na obraz Boży go stworzył» /Rdz 1, 27/,
ale dając mu także władzę równą własnej
nad całym Wszechświatem
i wszelkim jego istnieniem /por. Ps 8,4-9/.

O tym wszystkim
poucza nas Pan - Boży Syn
w swojej Ewangelii
z pomocą Ducha Świętego - Ducha Prawdy.
Najpierw swoim cudownym narodzeniem
i objawieniem się światu,
później nauczaniem,
którego mądrość będą wychwalać nawet nauczyciele
w Jerozolimskiej świątyni /por. Łk 2,47/,
a na końcu
całym dziełem odkupieńczym i paschalnym.

Tego wszystkiego nie rozumieją nawet Jego uczniowie,
których nazwie swoimi Apostołami - Posłanymi
do świata i do ludzi
z przesłaniem radości - obietnicą zbawienia,
odnowieniem Wszechświata
i całego stworzenia
«w nowe niebo i w ziemię nową»
/por. Iz 65,17; 66,22; 2P 3,13; Ap 21,1.5/.

«Gdy jednak przyjdzie On, Duch Prawdy…,
doprowadzi ich do całej prawdy»
ucząc wszystkiego «cokolwiek usłyszy»
od Ojca i Syna,
z którego «weźmie»
i im objawi «rzeczy przyszłe»
uzdalniając ich umysły i serca
do zrozumienia Prawdy Bożego Objawienia
i do głoszenia Jej
w świadectwie własnego życia,
ozdobionego w cnotach
wiary, nadziei i miłości
i oddanego, «aż do końca»,
na wzór ich Mistrza i Pana.

Bądźmy więc i my w Roku Wiary
«naśladowcami Boga,
jako dzieci umiłowane,
i postępujmy drogą miłości,
bo i Chrystus nas umiłował
i samego siebie wydał za nas
w ofierze i dani na woń miłą Bogu» /Ef 5,1/.