Franciszek zaznaczył, iż sport może przyczyniać się do dojrzewania ducha. Jak wskazał, szczególne znaczenie mają: trening, dyscyplina i motywacja. Trening wymaga wytrwałości ujawniającej bezinteresowną pasję stojącą za uprawianiem sportu. Dyscyplina to nie tylko przestrzeganie reguł, ale także bycie uczniem (wł. discepolo), czyli kimś, kto chce się nauczyć czegoś nowego.

„Wreszcie motywacja. Paweł pisze: «w dobrych zawodach wystąpiłem, bieg ukończyłem, wiary ustrzegłem» (2 Tm 4,7). Stanowi to doskonałe przypieczętowanie przylgnięcia do tego, do czego zostaliśmy wezwani, nawet jako sportowcy. W wyścigu tym, co daje napęd, co prowadzi do dobrego wyniku, jest motywacja, wewnętrzna siła. Sprawdzianu nie stanowi wynik liczbowy, ale to, jak wierni i konsekwentni byliśmy wobec naszego powołania. A mówiąc o motywacji, chciałbym dodać jedną rzecz dla was, którzy jesteście sportowcami watykańskimi: wasz sposób pracy zespołowej i współpracy może być przykładem dla pracy w dykasteriach i między dykasteriami Kurii, a także w dyrekcjach Państwa Watykańskiego. Po raz kolejny sport jest metaforą życia“ - powiedział Ojciec Święty.